En ledsagers betraktelser

Hei!

"En ledsagers betraktelser" må seiast å vere ein noko upassande tittel, sidan dagens blogginnlegg er ført i pennen av ein som nyttar ei målform der ein slett ikkje kan tillate å gjere verb om til substantiv ved å setje suffikset "be" framføre verbet. "Ledsager" framstår heller ikkje som korrekt, og "En" burde jo så absolutt vere "Ein". Eg ville dessutan aldri ha funne på å avslutta eit ord med endingar som "elser".
Meg om det.

I dag har vi vore på NLB og stappa i oss nokre skikkeleg digre ciabattaar medan deltakarane i tur og (meir eller mindre) orden tok turen til lydstudioet for å låne stemmeprakta si til lydbokprodusentane der. Tekstene var godt innøvde på førehand og ein kunne sjå på kvar einskild av dei skinande skribentane at dei hadde utført oppdraget med den største entusiasme. Dette vert heilt sikkert ei lydbok som vil slite ut atskillege daisyspelarar dei komande åra, og om mogleg endå sikrare: Det vert ei lydbok som vil framkalle både latter og tårer i tilhøyrarane.

Etter innlesinga spreidde vi oss for alle vindar og nytta tida nett slik som vi sjølv ønska. Ida fekk handla gåver til dei utallige (neida, det var berre 5) syskena hennar og Christer gjorde lydbokkupp på Norli.

Vi sleit nærmast beina av oss på byvandringa, men kom oss til slutt til milepælen av ein tiger utanfor østbanehallen på Jernbanetorget. Nokre reiste attende til Huseby, Pia og Marianne gjekk for å kjøpe is, Bernt tok turen til Spania, og resten av oss gjekk for å verte synt rundt backstage hos rockestjernene på den Norske Opera & Ballett. Her såg vi på kostymer og innebygde kunstverk, kjende på stemninga i hovudsalen og fekk servert ei perle av ein song frå den evigglade stemma til Hanne (her må det presiserast, utan å med det påstå at forfattar-Hanne ikkje har ei evigglad stemme, at det er deltakar-Hanne det er snakk om). Dagens høgdepunkt?

Kanskje. Det er fristande å rope eit konkluderande JA!, men kanskje kan dette foreløpige høgdepunktet overgåast på den store festen i kveld? Berre gudane (og kanskje festkomitéen?) kan vite. Det einaste som synast sikkert for dagens bloggførar er at denne store festen tek til om under eit kvarter, at dagens bloggførar ikkje har fått på seg finstasen (eit uttrykk som kanskje er ei aning for sterk for antrekket som dagens bloggførar har tenkt å kle seg i) endå, og at dagens bloggførar difor må skunde seg og få på seg denne finstasen! Og det i ei fart som ikkje tillet å vurdere om ein skal bruke "og" eller "å" i setninga "difor må skunde seg og få på seg denne finstasen!"

Huff, dette vart berre rot. Vi får håpe at morgondagens bloggansvarleg kan rydde opp og gi ei verdig skildring av den store festen i kveld!

À bientôt!

Eivind